وبلاگ انگیزشی

مزایای انگیزه ذاتی
اگر هنوز متقاعد نشده اید که انجام کارهایی فقط برای امتیازات قهوه ای و قهوه ای ، شما را برای همیشه ادامه نخواهد داد و کاری را که دوست دارید دوست ندارد ، در اینجا چند دلیل دیگر آورده شده است:

مطالعات به ما می گویند که انگیزه ذاتی به طور کلی پیش بینی کننده قویتر عملکرد شغلی در طولانی مدت نسبت به انگیزه خارجی است [5].

یک دلیل این است که وقتی در داخل بدن ما را به انجام کاری سوق می دهند ، این کار را صرفاً برای لذت بردن از فعالیت انجام می دهیم. بنابراین ، ما روز به روز ادامه می دهیم ، زیرا از خود احساس الهام ، رانندگی ، خوشحالی و رضایت می کنیم.

دلیل دیگر به این واقعیت مربوط می شود که افزایش انگیزه ذاتی با مواردی مانند هدف بالاتر ، کمک به یک هدف یا انجام کارهایی به خاطر چیزی بزرگتر از خود یا منافع شخصی ما در هم آمیخته است. یک مطالعه مشهور که توسط روانشناس سازمانی آدام گرانت انجام شده است ، در این مورد وجود دارد [6].

با نشان دادن جمع آوری کمک های مالی دانشگاه ، چگونه پول اهدا شده توسط فارغ التحصیلان می تواند به دانشجویان مشکل اقتصادی برای فارغ التحصیلی از دانشگاه کمک کند ، بهره وری آنها 400٪ در هفته افزایش می یابد! تماس گیرندگان همچنین افزایش 142 درصدی در وقت صرف شده برای تلفن و 171 درصدی افزایش در جمع آوری پول را نشان دادند.

مشخص شده است که انگیزه درونی نیز در مورد دانشگاه بسیار مفید است. تحقیقات تأیید می کند که استفاده از انگیزه های بیرونی ، مانند ستایش ، انگیزه درونی دانش آموزان را تضعیف می کند و در طولانی مدت ، “کسب مهارت های کندتر و خطاهای بیشتر در روند یادگیری است.
در مقابل ، وقتی كودكان در داخل رانده می شوند ، بیشتر درگیر وظیفه انجام شده می شوند ، بیشتر از آن لذت می برند و عمداً به دنبال چالش ها هستند.

بنابراین ، به نظر می رسد که همه تحقیقات اشاره به یک مکاشفه مهم دارند: انگیزه ذاتی یک امر ضروری است اگر می خواهید با این کار کوششی را که همه ما گاهی اوقات هنگام تعمق در مورد کارهایی که باید انجام دهیم یا باید انجام دهیم ، صرفه جویی کنید.

6 راه برای افزایش انگیزه ذاتی شما
بنابراین ، چگونه می توان چیزهای خوب بیشتری به دست آورد - یعنی چگونه انگیزه درونی پیدا می کنید؟

کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا بیشتر رانده شوید. در اینجا مواردی قرار دارد که بالای لیست هستند.

1. خودکارآمدی
نظریه خودکارآمدی توسط روانشناس آمریکایی-کانادایی آلبرت بندورا در سال 1982 ایجاد شد [8]. کارآیی اعتقاد خود ماست که آیا می توانیم به اهدافی که برای خود تعیین کرده ایم دست یابیم. به عبارت دیگر ، این که آیا ما فکر می کنیم برای موفقیت در کاری که انجام داده ایم “آنچه لازم است” را به دست آورده ایم
دیدن پیوند خودکارآمدی با عزت نفس بالاتر ، عملکرد بهتر و البته انگیزه افزایش یافته کار سختی نیست. افرادی که دارای خودکارآمدی بالا هستند ، بیشتر تلاش خود را در انجام کاری انجام می دهند ، اهداف چالش برانگیزتری را تعیین می کنند و برای بهبود مهارت های خود بیشتر هدایت می شوند [10].

بنابراین ، این اعتقاد که ما می توانیم کاری را به سرانجام برسانیم ، به عنوان یک پیشگویی خودکفا عمل می کند - این انگیزه به ما می دهد که تلاش بیشتری کنیم تا به خود ثابت کنیم که می توانیم آن را انجام دهیم.
2. اقدامات خود را به یک هدف بزرگتر پیوند دهید
یافتن “چرا” در زندگی فوق العاده مهم است. این بدان معنی است که شما باید درمورد خود روشن باشید که چرا آنچه را که انجام می دهید انجام می دهید و چه چیزی شما را به پیش می برد. چه ذاتی برای شما پاداش دارد؟

و هر چقدر هم که یک کار پیش پا افتاده باشد ، همیشه می توان آن را به چیز بزرگتر و بهتری پیوند داد. روانشناسان این امر را “تغییر فرم روایت شما” می نامند.

داستان معروف بازدید جان اف کندی از ناسا را ​​در سال 1961 به خاطر دارید؟ همینطور که می گذرد ، او در آنجا با یک سرایدار ملاقات می کند و از او می پرسد که در ناسا چه کاری انجام داده است. پاسخ این بود:

“من کمک می کنم یک مرد را روی ماه بگذارم.”

الهام بخش است ، نه؟

بیان مجدد چگونگی اقدامات شما می تواند به دیگران کمک کند و در جهان اثری برجای بگذارد ، می تواند یک محرک قدرتمند و یک معنا ساز باشد.

3. داوطلب شوید
داوطلب کردن راهی عالی برای بازگشت به دنیا است. همچنین با ایجاد احساس مهم در حمایت از افراد کم بضاعت ، یادگیری مهارت های جدید ، احساس خوبی نسبت به خود یا پیوند دادن با برخی از ارزشهای درونی خود مانند مهربانی و انساندوستی ، می تواند به تقویت انگیزه درونی شما کمک کند.

وقتی انتظارات پاداش خارجی را از بین می برید و کاری برای شادی و خلوص کامل و بهبود زندگی دیگران انجام می دهید ، واقعاً انگیزه ذاتی دارید.

4- منتظر نمانید تا کاری انجام دهید “احساس آن را دوست دارید”
یک بخش عالی در Harvard Business Review نشان می دهد که وقتی ما جملاتی را می گوییم “من نمی توانم خودم را وادار کنم که به ورزشگاه بروم” یا “من نمی توانم زود بلند شوم” ، منظور ما این است که احساس نمی کنیم مانند آن [12]. هیچ چیز جدا از تنبلی مان از نظر روانی مانع انجام آن کارها نیست.